Witryna Biblioteki Sejmowej Parlamentarzyści
Wybór bazy | Uwagi i komentarze | Pomoc | Zaloguj | Koniec sesji      
Wyszukiwanie przez indeksy | Wyszukiwanie przez słowa | Historia wyszukiwania | Opcje wyświetlania | Koszyk | English version English
 
 
  Dodaj do koszyka  |  Inne bazy  |  Zapisz / Wyślij   Baza w trakcie opracowania

Hasło Wybierz format: Pełny Skrócony Baza w trakcie opracowania
 
Sys. no.   000002851
  -------------------
Nazwisko i imię   LinkGeremek Bronisław (1932-2008) 
  KADENCJE
  Sejm PRL/RP. 10 kadencja (1989-1991) 
 Data urz.04.07.1989-25.10.1991 
 Partia: bezpartyjny (początek kadencji); poparcie Komitetu Obywatelskiego "Solidarność" 
Klub: Klub Parlamentarny-Unia Demokratyczna 
 Okręg: Suwałki 
  PEŁNIONE FUNKCJE
Przewodniczący -->   [10. kad.] - Komisja Spraw Zagranicznych
Przewodniczący -->   [10. kad.] - Komisja Konstytucyjna
Przewodniczący -->   [10. kad.] - Klub Parlamentarny - Unia Demokratyczna
  OKRĘG/KOMISJA/KLUB
Powiązanie --->   10. kad. - Okręg nr 90 Suwałki
Powiązanie --->   10. kad. - Komisja Konstytucyjna
Powiązanie --->   10. kad. - Komisja Spraw Zagranicznych
Powiązanie --->   10. kad. - Klub Parlamentarny - Unia Demokratyczna
Powiązanie --->   Geremek Bronisław - Poseł III RP 
  BIOGRAM
Dane o urodzeniu   Ur. 06.03.1932 r. w Warszawie.
Dane o śmierci   Zm. 13.07.2008 r., zginął tragicznie w wypadku samochodowym w Lubieniu, pow. nowotomyski. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (AZ).
Wykształcenie   Linkwyższe
profesor zwyczajny nauk historycznych (od 1993)
Zawód   Linkhistoryk
minister spraw zagranicznych RP (1997-2000)
Odznaczenia   Order Orła Białego (2002), Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą Orderu Zasługi RFN oraz Pour le Mérite (Niemcy, 2002), Legia Honorowa Republiki Francuskiej, Narodowy Order Zasługi (Francja), Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy (2000), Międzynarodowa Nagroda Karola Wielkiego (1998), Wielki Oficer Orderu Wolności (Portugalia), Wielki Krzyż Orderu Leopolda II (Belgia) i inne.
Uwagi   W 1955 ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, w l. 1956-58 odbył studia podyplomowe w École pratique des hautes études w Paryżu. W 1960 uzyskał doktorat, a w 1972 habilitację w Polskiej Akademii Nauk. W 1989 został mianowany profesorem nadzwyczajnym. Główną domeną jego działalności naukowej były badania nad historią kultury i społeczeństwa wieków średnich. Rozprawa doktorska dotyczyła rynku pracy w średniowiecznym rzemiośle paryskim, a habilitacja (1972) - grup marginesu społecznego w średniowiecznym Paryżu.
  W l. 1955-1985 pracował w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. W l. 1962-1965 był wykładowcą na Sorbonie w Paryżu i kierownikiem tamtejszego Centrum Kultury Polskiej. Został uhonorowany wieloma doktoratami honoris causa, m.in. przez uniwersytety w Bolonii, Utrechcie, Paryżu (Sorbona) i Nowym Jorku (Columbia). W l. 1992-1993 był profesorem wizytującym w Collège de France. Był ponadto członkiem m.in. Academia Europea, Pen Clubu i Société Européenne de Culture.
  W l. 1950-68 był członkiem PZPR, z której wystąpił na znak protestu przeciwko inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację. W latach 70. aktywnie działał w opozycji. W l. 1978-81 był współzałożycielem i wykładowcą Towarzystwa Kursów Naukowych, inicjatywy, której celem było przywrócenie prawdy w nauczaniu współczesnej historii Polski i odrzucenie komunistycznej cenzury. W sierpniu 1980 został jednym z głównych ekspertów powstającego NSZZ "Solidarność". W 1981, na pierwszym krajowym zjeździe "Solidarności" przewodniczył Komisji Programowej. Internowany po wprowadzeniu stanu wojennego, zwolniony w 1981, został doradcą zdelegalizowanej wówczas "Solidarności" i blisko współpracował z Lechem Wałęsą. Aresztowany w 1983, został oskarżony o prowadzenie nielegalnej działalności politycznej. W l. 1987-1989 przewodniczył Komisji Reform Politycznych Komitetu Obywatelskiego, która przygotowała koncepcje pokojowych przemian demokratycznych w Polsce.
Odegrał ważną rolę w czasie obrad tzw. Okrągłego Stołu. Należał do założycieli Unii Demokratycznej (potem Unii Wolności) i był przewodniczącym klubu parlamentarnego tej partii w l. 1990-1997. Był orędownikiem uzyskania przez Polskę pełnego członkostwa w NATO i w Unii Europejskiej.
  Po wyborach do Sejmu RP w 1997 roku objął urząd Ministra Spraw Zagranicznych RP. Funkcję tę pełnił do czerwca 2000. Kierował też pracami Katedry Cywilizacji Europejskiej w Kolegium Europejskim w Natolinie. W wyborach do Parlamentu Europejskiego 13 czerwca 2004 został wybrany z listy komitetu Unii Wolności. W Parlamencie Europejskim był członkiem Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy - ALDE.
Wyświetl    Zdjęcie 


Koniec sesji - Opcje - Uwagi - Pomoc - Indeksy - Wyszukiwanie - Historia wyszukiwań - Ostatnie wyszukiwanie - Wybór bazy - Koszyk