|
Sys. no.
|
000004552
|
|
|
-------------------
|
|
Nazwisko i imię
|
 Jóźwiak Franciszek (1895-1966)
|
|
Trop "Zobacz"
|
Jóźwiak Witold Franciszek
|
|
|
KADENCJE
|
|
|
Krajowa Rada Narodowa (1943-1947)
Partia: Polska Partia Robotnicza (PPR)
Ślubowanie: 15.08.1944
Zgłoszony na I sesji 31.12.1943/1.01.1944 z ramienia GL
|
|
|
Sejm Ustawodawczy (1947-1952)
Partia: Polska Partia Robotnicza (PPR)
Klub: Klub Poselski Polskiej Partii Robotniczej
Uwaga: Franciszek Jóźwiak "Witold"
|
|
|
Sejm PRL. 1 kadencja (1952-1956)
Data urz.20.11.1952-20.11.1956
Partia: Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (PZPR)
|
|
|
PEŁNIONE FUNKCJE
|
|
|
OKRĘG/KOMISJA/KLUB
|
|
Powiązanie --->
|
0. kad. - Okręg nr 17 Chełm
|
|
Powiązanie --->
|
1. kad. - Okręg nr 30 Lublin
|
|
Powiązanie --->
|
#. krn - Komisja Prawnicza
|
|
Powiązanie --->
|
#. krn - Komisja Regulaminowa
|
|
Powiązanie --->
|
0*. kad. - Komisja Konstytucyjna
|
|
Powiązanie --->
|
0. kad. - Klub Poselski PPR
|
|
|
BIOGRAM
|
|
Dane o urodzeniu
|
Ur. 20.10.1895 r. we wsi Huta Baranowska (pow. puławski).
|
|
Dane o śmierci
|
Zm. 23.10.1966 r.w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
|
|
Zawód
|
oficer WP
Komendant główny Milicji Obywatelskiej.
|
|
Odznaczenia
|
Order Budowniczych Polski Ludowej, Order Sztandaru Pracy I klasy, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Order Krzyża Grunwaldu I klasy, Krzyż Partyzancki (1946)
|
|
Uwagi
|
Od 1912 członek PPS, a od 1921 KPP. W 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Po kryzysie przysięgowym internowany w obozie w Szczypiornie. Walczył w I powstaniu śląskim (pod pseudonimem "Kruk"). W 1920 był podoficerem Wojska Polskiego. Za działalność w KPP wielokrotnie aresztowany i więziony (łącznie w okresie międzywojennym w więzieniach spędził 12 lat). W 1931 został szefem Wydziału Wojskowego KC KPP. W styczniu 1937 osadzony został w Berezie Kartuskiej. W tym samym roku skazany na karę 10 lat pozbawienia wolności. Do wybuchu II wojny światowej odbywał karę w zakładzie karnym w Tarnowie. W czasie kampanii wrześniowej uwolniony z więzienia i od 1939 do 1942 przebywał na terenach okupowanych przez ZSRR, gdzie od 1941 walczył w partyzantce radzieckiej. Na początku 1942 powrócił do kraju. W maju 1942 został członkiem Komitetu Centralnego PPR, w sierpniu szefem Sztabu Głównego Gwardii Ludowej, a w listopadzie członkiem Sekretariatu KC PPR. 1 stycznia 1944 mianowany został szefem Sztabu Głównego – zastępcą naczelnego dowódcy Armii Ludowej. W l. 1944–1949 pełnił obowiązki komendanta głównego Milicji Obywatelskiej i od 1945 równocześnie wiceministra bezpieczeństwa publicznego. Następnie był prezesem Najwyższej Izby Kontroli, a w l. 1952–1955 ministrem kontroli państwowej. Równocześnie, w latach 1949–1952, był członkiem Rady Państwa, a w 1955–1957 wicepremierem. W l. 1948–1956 był członkiem Biura Politycznego KC PZPR i przewodniczącym Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej.
|
|
Wyświetl
|
 Zdjęcie
|
English