|
Sys. no.
|
000005500
|
|
|
-------------------
|
|
Nazwisko i imię
|
 Popławski Stanisław (1902-1973)
|
|
|
KADENCJE
|
|
|
Sejm Ustawodawczy (1947-1952)
Partia: Stronnictwo Ludowe (SL)
Klub: Klub Poselski Stronnictwa Ludowego
|
|
|
Sejm PRL. 1 kadencja (1952-1956)
Data urz.20.11.1952-20.11.1956
Partia: Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (PZPR)
|
|
|
PEŁNIONE FUNKCJE
|
|
|
OKRĘG/KOMISJA/KLUB
|
|
Powiązanie --->
|
0. kad. - Okręg nr 37 Wrocław II
|
|
Powiązanie --->
|
1. kad. - Okręg nr 44 Wrocław
|
|
Powiązanie --->
|
0. kad. - Komisja Wojskowa
|
|
Powiązanie --->
|
0. kad. - Klub Poselski SL
|
|
|
BIOGRAM
|
|
Dane o urodzeniu
|
Ur. 22.04.1902 r. w Wendyczanach koło Mohylowa Podolskiego w guberni podolskiej.
|
|
Dane o śmierci
|
Zm. 10.08.1973 r. w Moskwie. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.
|
|
Zawód
|
wojskowy zawodowy
Wiceminister obrony narodowej PRL (1949–1956); Bohater Związku Radzieckiego (1945); prezes CWKS Legia Warszawa (1950-1956).
|
|
Odznaczenia
|
Krzyż Komandorski Orderu Wojennego Virtuti Militari; Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski; Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski; Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski; Order Sztandaru Pracy I klasy(dwukrotnie); Order Krzyża Grunwaldu II klasy; Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie); Medal "Złota Gwiazda" Bohatera Związku Radzieckiego (29 maja 1945); Order Lenina (trzykrotnie, ZSRR); Order Rewolucji Październikowej (ZSRR); Order Czerwonego Sztandaru (czterokrotnie, ZSRR); Order Suworowa I klasy (ZSRR); Order Suworowa II klasy (ZSRR); Order Kutuzowa II klasy (ZSRR); Order Bohdana Chmielnickiego II klasy (ZSRR); Order Czerwonej Gwiazdy i in.
|
|
Uwagi
|
Radziecki i polski dowódca wojskowy, generał armii Armii Radzieckiej i generał armii Wojska Polskiego, dowódca Wojsk Lądowych WP (1947–1950). W l. 1935-1938 był słuchaczem Akademii Wojskowej im. Michaiła Frunzego. W l. 1938–1939 był wykładowcą taktyki na tej uczelni. W lutym 1939 na skutek donosu został usunięty z akademii oraz z armii. Przed wybuchem wojny niemiecko-radzieckiej został ponownie powołany do armii, obejmując funkcję szefa Oddziału Operacyjnego Sztabu 162 Dywizji Strzeleckiej. Podczas wojny niemiecko-radzieckiej walczył w składzie: Frontu Zachodniego, Frontu Kalinińskiego, 1. i 3. Frontu Białoruskiego. Brał udział w walkach pod Moskwą, nad Bałtykiem, o Berlin, operacjach: nadbałtyckiej, wschodniopruskiej, wiślano-odrzańskiej i berlińskiej. We wrześniu 1944 został skierowany do Wojska Polskiego w stopniu generała majora. Od 26 września do 19 grudnia 1944 dowodził 2 Armią WP, a następnie do 10 września 1945 1 Armią WP w walkach o wyzwolenie Warszawy, na Wale Pomorskim, nad Bałtykiem, Odrą i Łabą oraz o Berlin. Czterokrotnie ranny i trzykrotnie kontuzjowany.
|
|
|
Po zakończeniu działań wojennych, do 22 listopada 1947 pełnił funkcję dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego. Mianowany na stopień generała pułkownika Armii Radzieckiej 11 lipca 1946. Był przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu Bezpieczeństwa we Wrocławiu. W l. 1947–1950 dowódca Wojsk Lądowych WP, Głównego Inspektora Wyszkolenia Bojowego (do 20 listopada 1956). 2 kwietnia 1949 powierzono mu dodatkowo stanowisko II wiceministra obrony narodowej, które sprawował do 24 grudnia 1949. Po reorganizacji ministerstwa został wiceministrem obrony narodowej. Mianowany generałem armii Armii Radzieckiej 12 sierpnia 1955. Od 1950 pełnił funkcję prezesa klubu sportowego CWKS Legia Warszawa. W czerwcu 1956 dowodził oddziałami wojska tłumiącymi wystąpienia robotnicze w Poznaniu. W l. 1949–1956 członek Komitetu Centralnego PZPR, a w l. 1953-1956 prezes Naczelnej Rady Łowieckiej Polskiego Związku Łowieckiego. 20 listopada 1956 powrócił do ZSRR. W grudniu 1956 powierzono mu funkcję I zastępcy Głównego Inspektora Szkolenia Armii Radzieckiej. Od kwietnia 1958 był doradcą w grupie generałów inspektorów ministerstwa obrony ZSRR. W 1963 przeszedł w stan spoczynku.
|
|
Wyświetl
|
 Zdjęcie
|
English