|
Sys. no.
|
000005777
|
|
|
-------------------
|
|
Nazwisko i imię
|
Staliński Janusz (1916-1985)
|
|
|
KADENCJE
|
|
|
Sejm PRL. 5 kadencja (1969-1972) Data urz.27.06.1969-21-22.12.1971 Partia: bezpartyjny
|
|
|
PEŁNIONE FUNKCJE
|
|
Z-ca przewod. -->
|
[5. kad.] - Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa
|
|
|
OKRĘG/KOMISJA/KLUB
|
|
Powiązanie --->
|
5. kad. - Okręg nr 17 Gdańsk
|
|
Powiązanie --->
|
5. kad. - Komisja Gospodarki Morskiej i Żeglugi
|
|
Powiązanie --->
|
5. kad. - Komisja Przemysłu Ciężkiego, Chemicznego i Górnictwa
|
|
Powiązanie --->
|
5. kad. - Posłowie bezpartyjni
|
|
|
BIOGRAM
|
|
Dane o urodzeniu
|
Ur. 30.10.1916 r. w Łodzi.
|
|
Dane o śmierci
|
Zm. 14.01.1985 r.
|
|
Wykształcenie
|
wyższe Profesor nadzwyczajny
|
|
Zawód
|
inżynier budowy okrętów Rektor Politechniki Gdańskiej (1970-1975).
|
|
Odznaczenia
|
Krzyż Kawalerski Legii Honorowej (Republiki Francuskiej, 1975), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, honorowa odznaka „Zasłużony dla Ziemi Gdańskiej” oraz „Za zasługi dla Gdańska", Medal "Za zasługi dla obronności kraju” (dwukrotnie).
|
|
Uwagi
|
Po zakończeniu II wojny światowej podjął pracę w Stoczni Gdańskiej (1945–1948), a później w Centralnym Biurze Konstrukcji Okrętowych (do 1950). Równocześnie rozpoczął studia na Politechnice Gdańskiej, na Wydziale Budowy Okrętów, które ukończył w 1949. Po uzyskaniu dyplomu pracował jako asystent w Katedrze Projektowania Okrętów. W 1959 awansował na docenta, w 1967 – na profesora nadzwyczajnego. Opublikował wiele książek, m.in. „Siłownie Okrętowe” (1955) i „Teorię Okrętu” (1961). Był również redaktorem działowym miesięcznika „Budownictwo Okrętowe”, gdzie publikował też swoje artykuły. W l. 1951–1955, 1958–1960 oraz 1964–1968 pełnił funkcje prodziekana i dziekana Wydziału Budowy Okrętów, w l. 1968–1969 prorektora Politechniki, a w 1970–1975 rektora uczelni. Po zakończeniu kadencji rektora wyjechał do Iraku na Uniwersytet w Basrze, gdzie prowadził wykłady z dziedziny siłowni okrętowych i budowy okrętów, a następnie (1980) przeniósł się do Nigerii na Uniwersytet w Port Harcourt. Organizował tam wydział budowy okrętów, przez dwa lata był też jego dziekanem. Po powrocie do kraju ponownie pracował w Instytucie Okrętowym PG. Był członkiem wielu rad naukowych, organizacji i stowarzyszeń, w szczególności związanych z okrętownictwem. Był członkiem zarządu Sekcji Okrętowców ZG SIMP, także jej przewodniczącym.
|
|
Wyświetl
|
Zdjęcie
|