|
Uwagi
|
Pseudonim: Piotr. Ukończył siedmioklasową szkołę ludową w Wieliczce. Po ukończeniu szkoły rozpoczął pracę w Warzelni Soli w Wieliczce. W wieku 14 lat udał się do Krakowa w celu zdobycia zawodu. Tu wstąpił do Zw. Młodocianych Robotników i do PPSD. W czasie I wojny światowej służył w armii austriackiej, w 1915 dostał się do niewoli rosyjskiej. Po powrocie do Krakowa w 1918 rozpoczął pracę na kolei jako robotnik, potem pomocnik maszynisty, a następnie maszynista. Od 1921 sekretarz Sekcji Palaczy i Robotników Parowozowych przy zarządzie Koła ZZK w Krakowie. W 1928-1939 wchodził w skład zarządu Koła ZZK, w 1928,1930,1927 wybierano go wiceprzewodniczącym zarządu. Od 1931 do wojny był też członkiem ZO ZZK. Wybrany w lutym 1937 jednym z dwóch wiceprzewodniczacych ZO i członkiem Okręgowego Sądu Związkowego, funkcje te pełnił do 1939. Piastował też funkcję przewodniczącego Komisji Rewizyjnej OKZZ. W czerwcu 1930 na Krajowym Zjeździe ZZK wybrano go sekretarzem Centralnej Sekcji Palaczy i Robotników Parowozowni przy ZG ZZK. Ponownie został wybrany sekretarzem na Krajowym Zjeździe ZZK w lutym 1934. Na XI Zjeździe ZZK wybrano go zastępcą członka ZG, a w grudniu 1936 powołano na członka ZG ZZK. Do ZG wybierany był również na XII i XIII Zjeździe ZZK. Od 1922 czynny w PPS, od marca 1938 do wybuchu wojny wchodził w skład egzekutywy OKR PPS Kraków -Miasto. W czasie okupacji działał w konspiracyjnej GL (później OW) PPS-WRN. Pracując na kolei jako maszynista pełnił rolę łącznika między Krakowem a Warszawą. Równocześnie był prezesem konspiracyjnego ZO ZZK. Aresztowany w 1942 przez 6 tyg. więziony na Montelupich. Od stycznia 1945 uczestniczył w odbudowie ZZK w Krakowie i okolicy. Od 1945 z ramienia PPS piastował mandat członka MRN w Krakowie. W PPS był m. in. przwodniczącym egzekutywy OKR PPS Kraków-Miasto, wiceprzewodniczącym WK PPS i przewodniczącym sądu partyjnego.
|