|
Sys. no.
|
000000213
|
|
Nazwisko i imię
|
Chomiak Nestor 1897-1967
|
|
Trop "Zobacz"
|
Chomiuk Nestor
|
|
Wyświetl
|
Fotografia
|
|
|
Sejm II RP. 1 kadencja (1922-1927)
|
|
|
-------------------
|
|
Sejm
|
Poseł I kadencji 1922-27 (ślubowanie złożył 18.07.1925).
|
|
Kluby
|
KU.
|
|
Lista
|
Zastępca posła z listy nr 16, okr. wyb. nr 56 (Kowel).
|
|
Poprzednik
|
Michuel Feinstein (zob.) - mandat wygasł 13.07.1925.
|
|
BIOGRAFIA
|
Ur. 08.03.1897, Jakowicze, pow. Włodzimierz Wołyński.
|
|
|
Zm. 15.05.1967, Jakowicze (obecnie Jakowiczi, obwód wołyński, Ukraina); pochowany na tamtejszym cmentarzu.
|
|
Rodzina
|
Ojciec - Daniel, rolnik; matka - Anastazja; siostry: Kulina (Halina ?) (ur. 1902), Teodozja (1906-1992) i Justyna (ur. 1908); żona - Hanna z d. Radczuk (1904-1979); syn - Mychajło (ur. 1929), inżynier mechanik, od 1966 dyrektor szkoły zawodowej we Włodzimierzu Wołyńskim.
|
|
Wykształcenie
|
Trudne warunki materialne uniemożliwiły mu naukę.
|
|
Działalność
|
Podchorąży Legionów Polskich. W 1915 ewakuowany wraz z rodziną do Charkowa; wcielony do rosyjskiego Korpusu Ekspedycyjnego, z którym popłynął do Francji (ciężko ranny pod Verdun, został 100% inwalidą wojennym). W 1920 przez Konstantynopol i Odessę wrócił do kraju. Pracował jako nauczyciel w Jakowiczach, od 1930 prowadził własne gospodarstwo w Berezowiczach. Przewodniczący Rady Gminnej w Mikuliczach; przed 1935 wstąpił do WUO, czł. Zarządu Okręgowego we Włodzimierzu Wołyńskim. Od listopada 1939 do maja 1941 wzywany przez NKWD na przesłuchania (minimum raz w miesiącu), 11.05.1941 został aresztowany, ale zbiegł z więzienia w dniu wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej. Pracował następnie we własnym gospodarstwie w Berezowiczach i służył jako diakon w cerkwi we wsi Gubyń. Aresztowany przez NKWD w lipcu 1948, został oskarżony o kontakty z banderowcami i skazany na 25 l. zesłania; na skutek jego dwuletnich zabiegów o rewizję wyroku i z braku dowodów winy karę zmniejszono do 10 lat. Wysłany do obozu pracy w Tajszet k. Irkucka, został uwolniony 6.10.1955 na mocy amnestii. Zrehabilitowany pośmiertnie w 1992 dzięki trwającym 3 lata staraniom syna.
|
|
Bibliografia
|
T. i K. Rzepeccy, Sejm i Senat 1922-1927, s. 329; Skład Sejmu 1925, s. 8, 44; Parlament Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1927, s. 331, fot. tabl. XXXI; Skorowidz Sejmu 1922-27, s. 66; Stenogramy Sejmu 18.07.1925 (238/3); Biuro Sejmu RP: Komisja Budżetowa 1928-30 (mikrofisze, tu informacja: "wielokrotnie odznaczany");
|
|
|
Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, 1994, s. 251 (fot., oprac. Cz. Brzoza);
|
|
|
Biblioteka Sejmowa: listy i dokumenty nadesłane 23.03.1993 i 10.03.1994 przez syna Mychajło Chomiuka z Włodzimierza Wołyńskiego (tu: Chomiuk).
|
|
|
BS: informacje dr. Wojciecha Momota, m.in. za: „Ukrajinśka Nywa”, nr 9 z 28.2.1935.
|